Rozmowa o pracę w 9. dzień nowenny

Szczegóły

26.03.2011

----- Original Message -----
From: justyna
To: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
Sent: Saturday, March 26, 2011 10:36 AM
Subject: Łaska przez pośrednictwo św. Josemarii


Szczęść Boże!

Mam 23 lata, pracy szukałam przez pół roku od obronienia pracy licencjackiej. Niechcieli mnie przyjąć w biurach, w sklepach czy na kasie w markecie ponieważ po studiach dziennych, nie miałam doświadczenia. Któregoś dnia pomyślałam o modlitwie o pracę i wpisałam w wyszukiwarke takie właśnie hasło. Wyświetliła się nowenna do św. Josemarii. W trzeci dzień odmawiania, zadzwonił telefon i zostałam zaproszona na rozmowę, na stanowisko asystentki kierownika. Rozmowa odbyła się w dziewiąty dzień nowenny a dwa dni później oddzwoniono, że chcą mnie zatrudnić.Oczywiście się zgodziłam.

Wiara czyni cuda!

Z Panem Bogiem.
.

Taca i dzieci

Szczegóły

02.06.2018

Idziemy, 22-IV-2018  Posłuchaj św. Jana Pawłą II„  

Archiwum: Westerplatte od 1 do 450      

Trzyletni maluch, gdy na Mszy Świętej przechodzi koło niego ksiądz z tacą, odruchowo bierze z niej co popadnie. Trochę starsze dziecko wie, że pieniążek, który otrzymał od rodziców, musi złożyć na tacę. Jeszcze starsze dostaje piątaka, rozmienia, daje na tacę dwójkę i ma trzy do przodu... Oczywiście, zdarzają się piękne gesty, kiedy dziecko, przyjęte potrzebami innych, potrafi pomóc, nawet w ukryciu, aby uniknąć pochwał, rezygnując z własnej przyjemności. W biednych krajach, gdzie łatwo spotkać żebrzące dzieci, można z łatwością wzruszyć się, widząc, jak starsze dzieci dzielą się z młodszymi otrzymanym jedzeniem, czy nawet rozgryzają na części cukierek, by się nim podzielić i sprawić radość innym. Wspólna nędza czyni człowieka bardziej solidarnym.

Taka już natura ludzka, że porywy pięknej hojności przeplatają się z rażącym samolubstwem. Dopóki będziemy na tym „łez padole”, dopóty będziemy musieli wzmacniać w sobie postawę dzielenia się i tępić przejawy egoizmu. Codzienne życie nam daje wiele okazji, by uczyć się tego, co św. Paweł wkłada w usta Jezusa: „Więcej szczęścia jest w dawaniu, aniżeli w braniu” (Dz 20,35).

Papież Franciszek w najnowszej swej adhortacji Gaudete et exsultate (nr 144) przypomina, że szczęście jest dostępne dla każdego. „Jezus zachęcał swoich uczniów, by zwracali uwagę na szczegóły: Drobny szczegół, że na uczcie weselnej zaczęło brakować wina. Drobny szczegół, że zabrakło jednej owcy. Drobny szczegół, że wdowa złożyła w ofierze dwa pieniążki. Drobny szczegół posiadania zapasu oleju do lamp na wypadek, gdyby oblubieniec się opóźniał. Drobny szczegół, aby zapytać uczniów, ile mają chlebów. Drobny szczegół przygotowania żarzących się węgli, a na nich ryb, gdy czekał na uczniów o świcie”.

Zwracanie uwagę na te szczegóły nie jest drobiazgowością. Wysiłek, by o tych sprawach pamiętać, by rozliczać się z nich, nie jest przesadą skrupulatnego sumienia, lecz czujną miłością. Nie jest też przejawem woluntaryzmu, perfekcjonizmu, nadgorliwości czy innego sztywnego formalizmu.

Zycie w dzisiejszej cywilizacji ma swoją specyfikę. Jeżeli czujemy się odpowiedzialni za świat i nie sądzimy, że naszym powołaniem jest „sprzedać wszystko, rozdać ubogim, i niech ktoś inny się zajmuje ekonomią, polityką czy kulturą”, to niech działa potrzeba rozeznania i kreatywności. Dobroczynność wymaga nie tylko dobrego serca, lecz też dobrobytu, a ten bez wysiłku nie przychodzi, chyba, że rozdajemy to, nad czym napocili się inni.

Archiwum: Westerplatte od 1-450 na PDF

Posłuchaj pełną homilię św. Jana Pawła I na Westerplatte 1987

 

Zostałem zatrudniony

Szczegóły

15.09.2009

----- Original Message -----

Kiedy rozpoczynałem nowennę o pracę do Św. Josemarii Escrivy byłem bez pracy. A był to 17 czerwca 2009r. Kiedy kończyłem 25 czerwca to następnego dnia była Msza Św. w poznańskiej Katedrze pod przewodnictwem abp Gądeckiego w rocznicę ziemskiej śmierci Świętego.

9 lipca a więc dwa tygodnie po zakończeniu nowenny otrzymałem propozycję pracy. Propozycja padła po dwóch miesiącach od zwolnienia mnie z pracy... w firmy gdzie kiedyś pracowałem. Kilka dni później zostałem zatrudniony...

Grzegorz z Wielkopolski

.

Dwa skrzydła

Szczegóły

02.06.2018

Idziemy, 29/IV-6/V 2018  Posłuchaj św. Jana Pawłą II„  

Archiwum: Westerplatte od 1 do 450      

Wielkoduszność i Excel są jak dwa skrzydła, które pozwalają wysoko latać w służbie innym - tak można by sparafrazować początek encykliki Fides et ratio, aby wyrazić warunki dla stabilności inicjatyw społecznych. Trudno wyobrazić sobie ptaka latającego na jednym skrzydle. Również samoloty i inne maszyny latające zachowują symetrię.

Skrzydło wielkoduszności potrzebne jest czy to w inicjatywach edukacyjnych, czy opiekuńczych, czy też promujących inne wartości. Zaangażowanie serca jest niezbędne dla poświęcenia się danej sprawie. Fantazja słowiańska zapewnia nam to, że zwykle nie brakuje entuzjazmu dla szczytnych celów.

Dla każdej grupowej inicjatywy niezbędna jest jedność zespołu. Zdolność współpracy z innymi też można sprowadzić do skrzydła wielkoduszności. Wykraczanie ponad własne korzyści, czystość intencji w działaniu pozwalają słuchać innych, pojąć ich argumenty i współdziałać z nimi. Jedności nie da się opierać wyłącznie na rozbudowanym systemie procedur czy na regulaminach. Potrzeba przyjaznego i otwartego serca wszystkich uczestników.

Excel to popularny arkusz kalkulacyjny Microsoftu do prowadzenia rachunków. Drugie skrzydło dla inicjatyw zostało tak nazwane, by wskazać na konieczność posiadania zdolności liczenia poniesionych wydatków i osiągniętych celów. Paradoksalnie, to skrzydło, choć służy do latania, wymaga mocnego stąpania po ziemi. Trzeba okiełznać ułańską fantazję i zasadę: zastaw się a postaw się. Wielkie pomysły trzeba przekuwać na budżety, koszty pracowników, ubezpieczenia, podatki...

Kościół doświadczył już na samym początku, że lekceważenie tego aspektu może zachwiać jego równowagę. Aby uporządkować sprawę opieki nad wdowami, powstał urząd diakonów (por. Dz 6,1). Być może przyczyna, dla której św. Paweł musiał zbierać w Grecji datki na wspólnotę jerozolimską, wynikała ze złego administrowania dobrami i z tego, że „wszystko mieli wspólnie” (por. Dz 2,44).

Ufność w pomoc Bożą nie wyłącza potrzeby ludzkiego rozumowania, aby zapewnić materialne zaplecze dobrym przedsięwzięciom. W tej logice można wskazać trzy punkty. Po pierwsze, zrozumieć istotę tych aspektów: wiara w Opatrzność nie oznacza stałego przekonania, że „jakoś Pan Bóg pomoże”. Po drugie, mieć zdolność liczenia i wyczucia kosztów podjętych dzieł. Trzeci aspekt wiąże się z wymiarem czasowym. Ludzie dysponują ograniczonym czasem, okoliczności się zmieniają, a i świat jest też znaczony różnymi terminami. I to również trzeba brać pod uwagę.

Archiwum: Westerplatte od 1-450 na PDF

Posłuchaj pełną homilię św. Jana Pawła I na Westerplatte 1987